Rozdział 80:

Minął tydzień od wyjazdu Bartka.Nie rozmawiałam z nim.Jedynie co włączę Skeypa,żeby Antek mógł z nim porozmawiać.

- Mamusiu,chodź.-powiedział Antoś ciągnąc mnie na plac zabaw i przerywając moje myślenie.

- Już idziemy.-wyszeptałam.Weszliśmy i mały pognał do piaskownicy.

- Mamo,a pojedziemy do taty?-zapytał mnie Antek.

- Nie wiem,skarbie.

- Ale ja chce.-tupnął zły.

- Antoś proszę cię.-powiedziałam i poszliśmy do domu.Mały resztę dnia był strasznie smutny.Wiedziałam że tak będzie.

- Antek co się stało?-zapytałam syna biorąc go na kolana.

- Nic tęsknię za tatusiem.-zaczął płakać.

- Proszę cię nie płacz.-powiedziałam i sama zaczęłam płakać.Poszłam z nim do jego pokoju i położyłam się z nim na łóżko.

- Antoś,posłuchaj zadzwonimy dziś do taty i porozmawiasz z nim.-powiedziałam.

- Ale ja chce pojechać do taty.

- Synku,ale ja pracuję.

- Proszę.-popatrzył na mnie,nie mogłam się nie zgodzić ma piękne błękitne oczy po Bartku.

- Dobrze,załatwię to,a teraz idziemy spać.-pocałowałam go i wyszłam z jego pokoju.Wzięłam telefon i wybrałam numer do Bartka.Odebrał po trzecim sygnale.

- Halo?-zapytał jakiś kobiecy głos.

- Przepraszam czy jest Bartek?-zapytałam po angielsku.

- A tak już wołam,jest w szatni.-po chwili słyszałam jak go woła.-Halo?-usłyszałam wreszcie Bartka.

- Cześć,nie przeszkadzam?-zapytałam.

- Nie właśnie skończyłem trening.

- Mogę wiedzieć dlaczego jakaś baba odbiera twój telefon?-zapytałam wkurzona.

- To była Amanda jest fotografem Lube.-powiedział.

- Jeżeli dzwonię do ciebie to chcę rozmawiać z tobą.-krzyknęłam.

- Dałem jej tylko telefon żeby mi go przetrzymała.-sam zaczął krzyczeć.

- Nie krzycz na mnie.-powiedziałam.

- Ale to ty na mnie krzyczysz.Co chciałaś?-zapytał.

- Już nic.-powiedziałam i się rozłączyłam.Nagle zrobiło mi się strasznie ciemno przed oczami,zaczęłam głęboko oddychać czułam jakbym się dusiła.Usłyszałam dzwonek do drzwi,z wielkim trudem poszłam je otworzyć.

- Cześć- to była Kasia która mieszkała piętro niżej kolegowałyśmy się- Iga co się dzieje?-zapytała gdy mnie zobaczyła.Więcej nie pamiętam ponieważ straciłam przytomność.

Powoli otwierałam oczy,lecz rażące światło powodowało że szybko je zamykałam z powrotem.

- Budzi się panie doktorze.-usłyszałam nieznany mi głos.Otworzyłam oczy i zobaczyłam biały pokój.

- O obudziła się pani.-usłyszałam głos lekarza.

- Co się stało?-zapytałam z trudem.

- Zasłabła pani.Wie pani nie może się pani denerwować w czasie ciąży.-powiedział.

- W czasie czego?-zapytałam z niedowierzaniem.

- W czasie ciąży.Jest to początek drugiego tygodnia.-powiedział a ja nie mogłam w to uwierzyć.

- Gdzie jest mój syn?-zapytałam.

- Antoś jest z pani rodzicami.-powiedziała pielęgniarka.

- Panie doktorze proszę nie mówić nikomu o ciąży.-prosiłam go.

- Nawet pani mężowi,strasznie się zamartwiał.-co Bartek tu jest?- Zawołam go.-powiedział lekarz i wyszedł.Po chwili do sali wbiegł i to dosłownie Bartek.

- Iga jak się czujesz?-zapytał i złapał mnie za rękę.

- Dobrze,co ty tu robisz?-zapytałam.

- Myślałaś że będę siedział bezczynnie we Włoszech kiedy moja żona jest w szpitalu.Co się stało,lekarz nic nie chciał powiedzieć?-zapytał.

- Zasłabłam.-powiedziałam.

- Dlaczego?-zapytał.

- Bartek jestem w ciąży........

 

 

 

 I mamy następny i proszę jak niespodzianka :) Podoba wam się rozdział,Antoś będzie miał rodzeństwo.Jak myślicie co zrobią Iga z Bartkiem?Zapraszam serdecznie na następny jutro i zachęcam do komentowania.

 

DZIĘKUJĘ ZA WSZYSTKIE KOMENTARZE I WYŚWIETLENIA :)

Pozdrawiam Aga